“ZASŁUŻENI DLA MIASTA TARNOBRZEGA”

Tarnobrzescy radni zdecydowali o nadaniu tytułu “Zasłużony dla Miasta Tarnobrzega” Janowi Woynarowskiemu, Janowi Kwaśnikowi oraz Marianowi Antończykowi.

W dniu 4 stycznia 2022 r. wpłynął wniosek od Muzeum Historycznego Miasta Tarnobrzega w sprawie nadania tytułu “Zasłużony dla Miasta Tarnobrzega„ Panu Janowi Woynarowskiemu. Zgodnie z regulaminem nadawania honorowych tytułów wniosek ten został pozytywnie zaopiniowany przez Komisję Oświaty, Kultury i Sportu i Komisję Zdrowia, Rodziny i Ochrony Środowiska oraz uzyskał zgodę kandydata do odznaczenia.

Pan Jan Woynarowski jest osobą zasłużoną dla Muzeum Historycznego Miasta Tarnobrzega i Związku Żołnierzy WP. Od wielu lat zaangażowany w sprawy miasta. Od 30 lat wspiera tarnobrzeskie Muzeum, konserwując bezinteresownie zbiory i pomagając w bieżącej pracy. Był jednym z inicjatorów odnowienia kaplicy zamkowej i kordegardy. Od wielu lat jest także aktywnym członkiem Związku Żołnierzy WP im. Józefa Sarny. Jest człowiekiem skromnym, uczynnym, który bez rozgłosu pracuje na rzecz “Małej ojczyzny”. Może stanowić wzór społecznika. Jest także inicjatorem pomocy Polakom mieszkających w Maniewiczach na Ukrainie.

W dniu 14 stycznia 2022 r. wpłynął wniosek od Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej parafii Miłosierdzia Bożego w sprawie nadania tytułu „Zasłużony dla Miasta Tarnobrzega” Panu Janowi Kwaśnikowi. Zgodnie z regulaminem nadawania honorowych tytułów wniosek ten został pozytywnie zaopiniowany przez Komisję Oświaty, Kultury i Sportu oraz Komisję Zdrowia, Rodziny i Ochrony Środowiska oraz uzyskał zgodę kandydata do odznaczenia.

Pan Jan Kwaśnik to emerytowany nauczyciel geografii i wychowania fizycznego z zamiłowania historyk, regionalista i rolnik. Był najmłodszym dyrektorem w powiecie tarnobrzeskim, który w wieku 26 lat objął placówkę w Sobowie. Funkcję tę sprawował w latach 1972-1980 oraz 1990-2003. Umiejętności kierownicze doskonalił prowadząc Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Grębowie, a także przez 7 lat był inspektorem Oświaty i Wychowania w Grębowie ( 1980-1990). W całym swoim życiu zawodowym i prywatnym odznaczał się dużą aktywnością w podejmowaniu działań na rzecz środowiska. Największym sukcesem Pana Jana Kwaśnika było oddanie do użytku rozbudowanej Szkoły Podstawowej Nr 11 w Tarnobrzegu wraz z salą gimnastyczną. Jako dyrektor szkoły był osobą życzliwą, kreatywną, chętną do współpracy z uczniami i rodzicami, otwartą na pomysły innych. W wolnych chwilach Pan Jan Kwaśnik pracuje nad wspomnieniami o rodzinie, pasjonuje się również historią regionu. Pomagał w odszukiwaniu nazwisk osób do tablicy pamiątkowej na cmentarzu cholerycznym w Sobowie upamiętniającej śmierć mieszkańców, którzy zmarli na cholerę w 1831 r. i 1871 r. Pan Jan Kwaśnik obecnie z grupą nauczycieli emerytów prowadzi świetlicę parafialną. W kwietniu 2003 r. otrzymał tytuł „Honorowego Obywatela Szkoły”.

W dniu 28 lutego 2022 r. Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej „Stare Miasto” złożył wniosek o nadanie tytułu „Zasłużony dla Miasta Tarnobrzega” Panu Marianowi Antończykowi. Zgodnie z regulaminem nadawania honorowych tytułów wniosek ten został pozytywnie zaopiniowany przez Komisję Oświaty, Kultury i Sportu oraz Komisję Zdrowia, Rodziny i Ochrony Środowiska oraz uzyskał zgodę kandydata do odznaczenia.

Pan Marian Antończyk urodził się w 1942 r. Tarnobrzeżanin, górnik Kopalni Siarki “Machów” współzałożyciel tarnobrzeskiej “Solidarności”, długoletni prezes Spółdzielni Mieszkaniowej “Stare Miasto” w Tarnobrzegu. Od lat 60-tych aktywnie zaangażowany w działalność społeczną i związkową. Współzałożyciel “Solidarności” w Siarkopolu w 1980 r. i wiceprzewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w KiZPS “Siarkopol”. Internowany 13 grudnia 1981 r. przebywał w ośrodku odosobnienia w Załężu. W stanie wojennym i później działacz podziemnej Solidarności. W karnawale “Solidarności” i po 1989 r. twórca audycji związkowych w radiowęźle, działał aktywnie od 1981 r. w biurze prasowym Sekcji Siarki w Komisji Krajowej NSZZ “Solidarność”. Na niwie lokalnej doprowadził do powstania kapliczki Św. Barbary na terenie Kopalni Machów a w czerwcu 1991 r. w Rzeszowie, w imieniu tarnobrzeskich górników wręczał Janowi Pawłowi II figurkę Św. Barbary z czarnego dębu pochodzącego z Kopalni Machów. Od powstania zaangażowany w działalność Towarzystwa Przyjaciół Tarnobrzega. W latach 80-tych współuczestniczył w doprowadzeniu do powstania a później samej budowie pomnika “Jędrusiów” na osiedlu “Przywiśle”. Po przejściu na górniczą emeryturę w 1992 r. związany zawodowo ze Spółdzielnią Mieszkaniową “Stare Miasto” w Tarnobrzegu – w latach 2001-2018 pełniąc funkcję jej Prezesa Zarządu. Kontynuował także działalność społeczną w Radzie Osiedla Wielopole oraz wielu lokalnych
stowarzyszeniach. Od 1967 r. rzeźbi w drewnie. Wykonał ponad 300 dzieł o bardzo zróżnicowanej tematyce, od motywów religijnych i patriotycznych aż po logotypy znanych marek i klubów.Większość jego prac to płaskorzeźby ale są wśród nich także szopki bożonarodzeniowe, dekoracyjne lampy czy rzeźby pomnika Bartosza Głowackiego i figurki Św. Barbary. Troska o miasto rodzinne i szacunek dla jego tradycji i historii jest jednym z najważniejszych imperatywów w życiu oraz działalności zawodowej i społecznej Mariana Antończyka. Elementy lokalne stanowią także podstawowy motyw w jego twórczości rzeźbiarskiej.