Rozmowy o tożsamości, przynależności i poszukiwaniu. Tarnobrzeski Dom Kultury zaprasza na pokaz filmu „Dowód tożsamości” i spotkanie ze znanym reżyserem, pisarzem, fotografem Mikołajem Grynbergiem.
W Tarnobrzeskim Domu Kultury odbędzie się spotkanie filmowo-literackie. 2 października będzie tu można obejrzeć film dokumentalny pt. „Dowód tożsamości”. To debiut reżyserski wybitnego pisarza, reportera i fotografa Mikołaja Grynberga (finalisty Nagrody Literackiej „Nike”, laureata Warszawskiej Premiery Literackiej). Dokument powstał we współpracy z Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN i miał swoją premierę 21 listopada 2021 r. podczas Warsaw Jewish Film Festival.
Jak piszą twórcy filmu: „jest on próbą pokazania specyfiki bycia polskim Żydem, często niezrozumiałej dla osób spoza tego kręgu. Jest okazją do przyjrzenia się, jak ewoluuje nasza pamięć o Zagładzie i jaką rolę pełni w naszej świadomości. Zarejestrowane rozmowy pokazują szeroką panoramę postaw i doświadczeń – rozmówcy pochodzą zarówno z wielkich miast, jak i polskiej prowincji.
Nie jest to jednak tylko i aż kolejny film o polskich Żydach. To obraz współczesności, uniwersalny, bo odwołuje się do pytań, z którymi mierzymy się wszyscy. O to, kim jesteśmy. O rodzinę, o nasze lęki i marzenia. O Polskę. Mikołaj Grynberg zadaje na scenie Muzeum POLIN nie tylko pytania swoim bohaterom. Także każdemu z nas.”
Mikołaj Grynberg przyjedzie do Tarnobrzega i weźmie udział w spotkaniu z widzami.
Wydarzenie odbędzie się 2 października o godz. 18.00 w Tarnobrzeskim Domu Kultury. Wstęp jest wolny. Spotkanie odbędzie się przy wsparciu prywatnych sponsorów.
Data 2 października została wybrana nieprzypadkowo, ponieważ to 85. rocznica wypędzenia przez Niemców żydowskich mieszkańców Tarnobrzega. Tego dnia o godz. 12.00 odbędzie się marsz pamięci i spotkanie na cmentarzu żydowskim. Zostaną także odczytane relacje uczestników tamtych wydarzeń.
***
Mikołaj Grynberg
Pisarz i fotograf, z wykształcenia psycholog. Autor albumów „Dużo kobiet” (2009) i „Auschwitz – co ja tu robię?” (2010). Jego zdjęcia były prezentowane niemal na całym świecie. Wydał zbiory rozmów „Ocaleni z XX wieku” (2012). „Oskarżam Auschwitz. Opowieści rodzinne” (2014) i „Księga wyjścia” (2018) oraz dwa tomy opowiadań: „Rejwach” (2017), który był nominowany do Nagrody Literackiej Nike i Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus a jego amerykańskie wydanie w przekładzie Seana Gaspera Bye znalazło się w finale National Jewish Book Awards 2022 oraz było nominowane do The Sami Rohr Prize for Jewish Literature oraz „Poufne” (2020). W 2021 roku zadebiutował jako reżyser filmem dokumentalnym „Dowód tożsamości” wyprodukowanym przez Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. Od lat zajmuje się problematyką i historią polskich Żydów w XX wieku zadając sobie i swoim rozmówcom pytania o to, jak to jest być Żydem w Polsce i co to tak naprawdę znaczy. Od kilku lat prowadzi warsztaty pisania historii osobistych.
W lipcu, nakładem Wydawnictwa Agora, ukazała się jego najnowsza książka: „Jezus umarł w Polsce”.
„Dowód tożsamości” to debiut reżyserski wybitnego pisarza, reportera i fotografa Mikołaja Grynberga (finalisty Nagrody Literackiej „Nike”, laureata Warszawskiej Premiery Literackiej). Premiera filmu odbyła się 21 listopada podczas Warsaw Jewish Film Festival.
Mikołaj Grynberg to autor zbiorów opowiadań „Rejwach” i „Poufne” oraz niezwykle szczerych i przenikliwych rozmów zebranych w publikacjach „Ocaleni z XX wieku” (2012), „Oskarżam Auschwitz. Opowieści rodzinne” (2014) i „Księga wyjścia” (2018). Właśnie te rozmowy stały się punktem wyjścia do wspólnego projektu Mikołaja Grynberga (reżyseria) i Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN (produkcja). Zaproszeni do udziału w nim bohaterowie znów mierzą się z pytaniami, ale tym razem przy włączonej kamerze. Dzięki temu konfrontujemy się nie tylko ze słowem, lecz także z emocjami. Rozmówcy siedzą na scenie (autentyczna scena audytorium Muzeum POLIN), reflektor zaledwie oświetla ich twarze, wyostrzając każdy gest, szept i łzę. Mikołaj także nie ma nic do ukrycia – pozwala nam przyjrzeć się swojej metodzie pracy. Widzimy, że nie zadaje jedynie pytań, umawia się ze swoimi rozmówcami na dialog, w którym on sam niejednokrotnie stawia czoła poruszanym zagadnieniom. Rozmówcy Grynberga reprezentują wszystkie żyjące dzisiaj w Polsce pokolenia Żydów. Pierwszy raz Mikołaj daje również głos pokoleniu, które nie miało bezpośredniej styczności z Ocalałymi ze swoich rodzin. Film jest okazją do przyjrzenia się, jak ewoluuje nasza pamięć o Zagładzie i jaką rolę pełni w świadomości dzisiejszych dwudziestolatków. Wywiady pokazują szeroką panoramę postaw i doświadczeń – rozmówcy pochodzą zarówno z wielkich miast, jak i polskiej prowincji. Przyglądamy się nie tylko historii ich rodzin oraz indywidualnym losom, padają także pytania o teraźniejszość, o antysemityzm. Jak sobie z nim radzą? Czy sobie radzą?
Film jest próbą pokazania specyfiki bycia polskim Żydem, często niezrozumiałej dla osób spoza tego kręgu. Historia Polski jest wyjątkowo trudna. Obfitowała w wydarzenia, które miały ogromny wpływ na poczucie tożsamości wśród społeczności żydowskiej. Nie jest to jednak tylko i aż kolejny film o polskich Żydach. To obraz współczesności, uniwersalny, bo odwołuje się do pytań, z którymi mierzymy się wszyscy. O to, kim jesteśmy. O rodzinę, o nasze lęki i marzenia. O Polskę. Mikołaj Grynberg zadaje na scenie Muzeum POLIN nie tylko pytania swoim bohaterom. Także każdemu z nas.
Źródło: TDK
