STANISŁAW LEDÓCHOWSKI I JAN KORCZYŃSKI ZASŁUŻONYMI DLA MIASTA TARNOBRZEGA

Podczas dzisiejszej sesji Rady Miasta Tarnobrzega radni podjęli decyzję o przyznaniu tytułów “Zasłużony dla Miasta Tarnobrzega” dla Stanisława Ledóchowskiego i Jana Korczyńskiego. Byli jednomyślni.

Pan Stanisław Ledóchowski został wytypowany do odznaczenia za wkład w rozwój tarnobrzeskiego Muzeum, które od lat wspiera swą ogromną wiedzą i doświadczeniem. Przekazał również na rzecz Muzeum wspaniałą kolekcję pamiątek po Juliuszu Słowackim oraz Krzemieńcu. Jest również ofiarodawcą wielu książek dla muzealnej biblioteki. Pan Stanisław Ledóchowski jest krytykiem, scenografem, publicystą i poetą. Współzałożycielem „Współczesności” i redaktorem „Kolekcjonera Polskiego”, autorem tekstów do albumów ukazujących dwór w pejzażu polskim. Jest znawcą i koneserem kawalerii polskiej oraz kustoszem 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego. Za swoją działalność otrzymał nagrodę im. Zygmunta Krasińskiego oraz medal „Zasłużony dla kultury polskiej”.

Jan Korczyński urodził się 23 maja1896 r. w Mokrzyszowie jako syn Józefa i Józefy z d. Skarabucha. Ukończył szkołę podstawową w Mokrzyszowie w 1907 r. Był członkiem Związku Strzeleckiego w Tarnobrzegu. Pracował też jako pomocnik kancelarzysty. 5 listopada 1914 wstąpił na ochotnika do Legionów Polskich. Służył w 3 Pułku Piechoty, następnie w 1 Pułku Artylerii w kolumnie amunicyjnej II Brygady Legionów. Wziął udział we wszystkich walkach II Brygady: kampanii karpackiej, bukowińskiej, besarabskiej i wołyńskiej.
W październiku 1915 r. wraz z pułkiem udał się na Wołyń, a następnie w lecie 1917 r. z legionistami II Brygady wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Po bitwie pod Rarańczą, 16 lutego 1918 r., został internowany przez Austriaków. Jeszcze w tym samym roku wstąpił w szeregi Wojska Polskiego, a następnie brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. 1 grudnia 1922 r. został awansowany do stopnia podporucznika
korpusu oficerów administracji, a od roku 1924 pełnił funkcję kancelisty w III Oddziale Sztabu Generalnego. Awans na stopień kapitana otrzymał w dniu 1 stycznia 1932 r. 18 września 1939 r. został internowany w Calimanesti w Rumunii. 10 stycznia 1940 r. uciekł z obozu, a następnie przedostał się do Francji. Po zajęciu Francji przez wojska niemieckie i jej kapitulacji ewakuował się do Wielkiej Brytanii, gdzie 26 czerwca 1940 r. został skierowany do Obozu Oficerów w Broughton w Szkocji, gdzie pełnił funkcję adiutanta Zgrupowania Oficerów Sztabu Głównego. 11 kwietnia 1946 r. otrzymał awans na stopień majora marynarki, a w 1950 r. na mocy rozkazu nr. 3 na podpułkownika
piechoty.
Do końca swojego życia mieszkał i działał w Londynie pełniąc m.in. funkcję członka III Rady Rzeczypospolitej na uchodźstwie. Zmarł w wieku 88 lat, w dniu 8 kwietnia 1985 r. Odznaczony Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, srebrnym Krzyżem Zasługi,
Medalem Międzysojuszniczym – Medaille Interallie de la Victorie, orderami i medalami francuskich, łotewskich, rumuńskich i węgierskich organizacji wojskowych.
W dniu 6 marca 1937 r. na posiedzeniu Rady Gromadzkiej w Mokrzyszowie uchwalono jednogłośnie nadanie panu Janowi Korczyńskiemu obywatelstwa honorowego gromady.
Dzięki tak bogatej biografii z okresu legionów i wojny polsko-bolszewickiej oraz działalności w okresie II Wojny Światowej przyczynił się do godnego reprezentowania ziemi tarnobrzeskiej zarówno w kraju, jak i poza jego granicami. Swoją wzorową postawą prezentował przykład wielkiego patriotyzmu i odwagi na polach walki.